Wie erft er?
Wanneer iemand overlijdt, is er sprake van een nalatenschap. Denk aan spaargeld, een woning, meubels en andere bezittingen. Dit kan zowel positief (bezit) als negatief (schuld) zijn. De erfgenamen (erven) worden per wet of via het testament aangewezen. Die erven bepalen binnen drie maanden of ze willen erven of niet.
Kunnen de erven bepalen of ze de erfenis aanvaarden of niet?
Ja, dat kan zeker. Er zijn verschillende opties. Erven kunnen ervoor kiezen het nalatenschap ‘zuiver’ te aanvaarden. Nabestaanden/erfgenamen ervan dan zowel bezittingen als schulden. Een alternatief is ‘beneficiair’ erven: in dat geval is men niet aansprakelijk voor schulden met het eigen vermogen. Tot slot is het mogelijk de erfenis te verwerpen.
Erven zonder testament, kan dat?
Als de overledene geen erfgenamen per testament heeft aangewezen, dan bepaalt de wet wie de erfgenamen zijn. We noemen dit het wettelijk erfrecht. De erven hebben recht op een deel van de erfenis én zijn verantwoordelijk voor de afwikkeling van de erfenis.
Welke soorten erven zijn er volgens de wet?
Volgens de wet zijn er vier groepen erfgenamen, die in volgorde worden opgeroepen:
- Echtgenoot/geregistreerd partner en kinderen
- Ouders, broers en zussen
- Grootouders
- Overgrootouders
Is er een partner en kinderen (groep 1) dan erven zij. Niemand in die groep? Dan wordt er gekeken naar de tweede groep, enzovoorts.
Wat erft de partner?
Wanneer de overledene een echtgenoot/partner en kinderen had, dan geldt de wettelijke verdeling. De echtgenoot die nog in leven is krijgt dan de hele erfenis, betaalt alle schulden en is geld schuldig aan de kinderen. De kinderen hoeven pas betaald te worden bij overlijden, wanneer de partner failliet gaat of in de schuldsanering komt. De partner kan altijd beslissen vrijwillig te betalen.
Welke taak hebben de erven?
De erven hebben de taak het nalatenschap te verdelen. Lukt dit niet? Dan kan de kantonrechter eraan te pas komen.
Wat is plaatsvervulling?
Met uitzondering van de partner, hebben alle bovengenoemde groepen te maken met plaatsvervulling. Als de erfgenaam is overleden, onwaardig is, onterfd is of de erfenis verwerpt dan is er sprake van plaatsvervulling. Afstammelingen komen dan in de plaats.
